بسپار/ایران پلیمر اعتمادسازان ایمن صنعت آیندگان، با همراهی نخبگان دانشگاهی فعالیت خود در صنعت اطفای حریق را از سال 1396 آغاز نموده است. ایمن صنعت پس از بررسی تجهیزات ایمنی و آتش نشانی ایران و جهان، موفق به ثبت اختراع سیستم آتش نشانی با تکنولوژی آب، فوم و هوای فشرده (CAFS) در سال 1398 شد.

امیدواریم همکاران ما در صنعت پلیمر و پوشش موضوع پیشگیری در برابر حریق و سایر موارد ایمنی در واحدهای تولیدی خود را از همیشه جدی تر بگیرند و با دریافت مشاوره از مراکز مختلف نسبت به تجهیز بهینه واحدهای خود اقدام کنند.

بسپار-لطفا در خصوص تکنولوژی اطفای حریق ارائه شده توسط مجموعه خود برای خوانندگان بسپار بفرمایید.

توفیقی: تکنولوژی کفس یک تکنولوژی امریکایی است که سالیان سال است در دنیا مطرح بوده و به عنوان یکی از قوی ترین سیستم های اطفای حریق شناخته می¬شود. این تکنولوژی تاریخچه ای در حدود چهل سال دارد و تا سی سال بعد از تولد خود، صرفا در انحصار ارتش امریکا بوده است. به دلیل ویژگی های منحصر به فرد، کاربردهای بسیاری در صنعت نظامی داشته است. این تکنولوژی بالاخره از سوی امریکا آزاد و در سال 2015 وارد بازار تجاری شد. شرکت های مطرحی روی این محصول کار می کنند. با افتخار ما سومین شرکتی بودیم که در سال 2017 این تکنولوژی را ثبت کشوری کردیم. در بخش تحقیق و توسعه روی این تکنولوژی کار کردیم و با موفقیت توانستیم چیزی فراتر از تکنولوژی امریکایی را وارد بازار کنیم.

این تکنولوژی نکته ای که دارد این است که تمامی کلاس های حریق را پوشش می دهد. وقتی وارد یک کارخانه می شویم، با توجه به محصول تولید یا انبار شده (مثل سلولزی ها یا مشتقات نفتی و …)، هر کدام از اینها به یک گونه متفاوت اطفای حریق، نیاز دارند. صنایع به دلیل دیتا هایی که از گذشته داشتند، تنها از یک ماده برای اطفا استفاده می کنند و به دلیل عدم اطلاع و الزام هایی که صرفا یک سری از مشاوران و آتش نشانی ها برای رفع مسوولیت انجام می دهند، کپسول را کافی می دانند.

اما قدرت اطفا به دلیل ویژگی هایی که یک واحد صنعتی دارد باید بسیار باشد. محصول ارائه شده توسط ما کلاس جامدات، مایعات قطبی (الکلی) و غیر قطبی (هیدروکربن ها)، الکتریسیته تحت شرایط خاص و روغن های آشپزخانه ای را پوشش می دهد. این تکنولوژی به عنوان قوی ترین سیستم اطفای حریق در دنیا بر پایه فوم ها کار می کند. تفاوت تکنولوزی ما با محصولات رایج تولید فوم در چند نکته است. اول از همه اینکه محصول ما بدون پمپ و برق کار می کند و حجم زیادی از مواد را تولید می کند.

دومین مورد این است که دو ضلع مثلث آتش را هدف قرار می دهد. در مجموعه های رنگی و پلاستیکی، برگشت پذیری حریق بسیار مورد اهمیت و چالش¬زا می¬باشد، محصول ما برگشت پذیری حریق ندارد. در مورد مشتقات نفتی دو کلاس جامدات و مایعات را داریم چون وقتی پلیمر ها حرارت می بینند تبدیل به مایع سوختنی میشوند، این تکنولوژی پوشش خوبی در این بخش دارد.

در سیستم لوله کشی کارخانه ها از سیستم آب استفاده شده و این آب واکنش بدی در زمان حریق دارد و آتش را چند برابر و به قولی مانند روغن عمل می کند. یکی از مهم ترین ویژگی های تکنولوژی ما که در دنیا مطرح شده، این است که با نام تکنولوژی اطفا کننده پاک شناخته می شود. چون محصول ما و ماده تولیدی آن تخریبی در پی ندارد و دوست دار محیط زیست است و از طرفی پس از اطفا تبخیر می شود و هیچ اثری از خود به جا نمی گذارد. مانند محصولات پودری بر روی سطوح باقی نمی ماند.

بسپار- اگر بخوایم کمی تخصصی تر به صنعت پلیمر بپردازیم از نظر شما چه تفاوت هایی بین اطقای حریق کارخانجات صنایع پلیمری به خصوص در بخش تولید و انبارش مواد با دیگر صنایع وجود دارد؟ تا چه اندازه مدیران این صنعت با الزامات حریق و اطفای آن آشنایی دارند و یا رعایت می کنند؟

توفیقی: زمانی که ما به یک کارخانه صنعت پلاستیک ورود می کنیم، ابتدا کیسه های جامبو و کیسه های بزرگی را داریم که مواد اولیه در آنها قرار دارد، چیدمان مواد به طور معمول، خطرآفرین و اشتباه است. مساله بعدی خط تولید و تزریق است که به برق نیاز دارد و المنت های موجود در آن بر اثر حرارت اصطلاحا سفید می شود.

مورد بعدی این است که در فرایند تزریق، گاز و بخار تولید می شود که به سقف سوله ها می چسبد و با یک الکتریسیته ساکن سقف شعله ور می شود و اگر سقف شعله ور بشود به صورت باران آتش بر دیگر بخش ها می بارد و سرایت می کند. وارد سالن که می شویم، گازوئیل و بنزین وجود دارد و همچنین گرمایش های ناایمن که ریسک حریق را بالا می برد.

در کارخانه های صنایع نفتی مانند تولیدات رنگ و رزین اتفاق به شکل دیگری رخ می دهد. در این شرکت ها مخزن هایی برای نگه داری مواد اولیه وجود دارد که گاها ایستاده و یا افقی است.

ماشین تخلیه مواد و حلال ها و یا بارگیری، دغدغه حریق ایجاد می کند و پس از آن با ورود مواد در مخازنی که به صورت اصولی کنار یکدیگر چیده نشده اند و بعضا با لوله کشی های ناایمن وارد تولید می شوند، مواجه هستیم.
میکسرهای رنگ سازی، حاوی حلال های مختلفی هستند که امکان شعله وری آنها وجود دارد و نوع سوختن متفاوتی هم دارند. متاسفانه خصوصا در چنین واحدهای حاوی فرآورده های نفتی (صنایع رنگ و رزین)، فقط 15 ثانیه برای اطفای حریق فرصت دارید. این موضوع نیاز به اطفا کننده قوی دارد که ویژگی های خاص خود را داشته باشد.

ابتدا اینکه به یک محصولی نیاز داریم که بتوانیم مواد را از یک فاصله مطمئن پرتاب کنیم که در معرض سوختگی و یا انفجار قرار نگیرد. محصول ما از این تکنولوژی برخوردار است. در محصولات مختلف اطفایی در صنعت شیمیایی و پلاستیک، آب باید در کمترین حالت خود باشد، محصول ما آب را با کمترین درصد رطوبت پاشش می کند که این ویژگی باعث چسبندگی می شود.

مورد دیگر، در صنعت رنگ و رزین، همانطور که قبلتر اشاره کردم این است که بحث برگشت پذیری حریق وجود دارد که ویژگی کفس این مورد را هم پوشش می دهد. مورد دیگر عدم ماندگاری محصول اطفایی ماست، یعنی آلایندگی ندارد.

ویژگی دیگر مقاومت 1700 درجه ای در برابر حرارت است که سیلندرهای پودری و پودر داخل آنها تا حدود 600-650 درجه توان مقاومت حرارتی دارند و پس از آن پودر می سوزد. تمام آب و کف ها و پودر ها حداکثر تا 800-850 درجه توان حرارتی دارند و پس از آن فوم از بین می رود.

در مورد کارخانه های شیمیایی، بحث خنک کاری را داریم که تمام الزامات آتش نشانی بیان کردند که با آب صورت می گیرد اما دستور عمل ما این است که برای خنک کردن مخازن از آب و فوم های ما استفاده بشود چون آب حالت کشسانی دارد و روی مخزن نمی نشیند. وقتی مخزنی مورد حریق قرار می گیرد، آتش نشانی مخازن کناری را خنک می کند. ما می گوییم از فوم های ما استفاده بشود چون به دلیل خاصیت چسبندگی بر روی مخزن قرار می گیرد و انتقال حرارت صورت نمی گیرد.

منبع